Wil je lezen
ADHD accepteren: een persoonlijk verhaal over afwijzing en zelfacceptatie
ADHD is niet wie je bent,
maar het is wel een deel van je,
en dat deel verdient net zoveel liefde als ieder ander.
Met m’n klauwen in de potgrond
Een allesoverheersende hyperfocus. Niks doet er meer toe. Ik ben als een achtbaan die zich in het diepe stort. Honger, dorst, slaap: ze bestaan niet meer.
Bij een ander kan ik het wel
Total freeze. Het lukt me gewoon niet. Het lastige is dat ik gewoon niet weet waardoor het komt. Als ik het bij anderen en op mijn werk uit mijn handen krijg, waarom lukt het me dan niet voor mijn eigen toekomst?
Het zwarte gat en de shitshow
Ik kon niets meer. Niet meer eten koken, zelf eten was al lastig zat. Schoonmaken, de was, lachen, nadenken — niets, helemaal niets. Error, error!
De dag van de diagnose: alles viel op z’n plek en ook weer niet…
Twee maanden moest ik wachten. Twee maanden van intakeformulieren invullen en aftellen tot ik naar Nijmegen mocht voor de dagbehandeling bij ADHD Centraal. Ik vond het spannend.
ADHD is geen superpower!
Jij krijgt een coach en jij krijgt een coach en jij krijgt een coach!
“Gebruik ADHD-middelen in twintig jaar verviervoudigd: vooral meer jonge vrouwen slikken ze.”
“Vooral bij mensen van 25 tot 35 jaar is een toename te zien. Het aantal gebruikers in die leeftijdsgroep is vertienvoudigd, van bijna 6000 in 2006 naar bijna 62.000 in 2023. Het aantal 20- tot 25-jarigen met ADHD-middelen steeg in diezelfde periode van bijna 4000 naar bijna 38.000. Een verklaring voor de toename geeft het CBS niet.” (Bron: RTL Nieuws – CBS, juli 2025)
ADHD: Modeverschijnsel of medisch gemis? De echte antwoorden kwamen niet op TV.
Gisteravond zat ik aan tafel bij Nieuws van de Dag op SBS6. Thema: “ADHD – modeziekte of eindelijk serieus genomen?” Klinkt veelbelovend hè? Maar wat het had kunnen zijn (een eerlijk, diepgaand gesprek over het groeiende bewustzijn rondom ADHD bij vrouwen) werd o.a. door het uitlopen van de andere items iets heel anders.
Het leven, het leven na de d…diagnose
Vaak hoor je van die verhalen over mensen die na hun ADHD-diagnose eindelijk kunnen gaan leven. Omdat dingen op hun plek vallen, omdat ze weten waarom bepaalde dingen anders gaan bij hen. Wat een geruststelling, je bent niet gek, je hebt “gewoon” ADHD! Ohhh dan,..gelukkig!